Konya’nın Sarayönü ilçesinde dünyaya gelen 77 yaşındaki Ahmet Büyüközdemir, küçük yaşta annesini kaybetti. Babasının da diğer birisiyle evlenmesiyle dedesi Hüseyin’in yanında büyüyen Büyüközdemir, vatani misyonunun akabinde Samsun’a memur olarak atandı. Büyüközdemir’in 1974 Kıbrıs Barış Harekatı sonrası tayininin Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne (KKTC) çıkmasıyla burada vazifeye başladı.
BABASI ÖLEN NELBUYİN’E SAHİP ÇIKTI
KKTC’de yaşayan Rus bir ailenin çocuğu olup o yıllarda 12 yaşında olan Vladislav Nelbuyin’in babasının öldüğünü ve kahvehanede yaşadığını öğrenen Büyüközdemir, o günden sonra çocuğa yalnızca konutunun değil, yüreğinin de kapılarını açtı.
DÜĞÜNÜNÜ YAPTI, ARABA VE MESKEN ALDI
Sahip çıktığı ve Türkçe öğrettiği çocuğun 18 yıl boyunca her şeyiyle ilgilenen Büyüközdemir, evlenmediği ve çocuğu olmadığı için Nelbuyin’i evladı üzere gördü.
Büyüközdemir’in kendisine yaklaşımından etkilenen Nelbuyin, bir müddet sonra Müslüman oldu.
Herkes tarafından sevilen bir çocuk haline gelen ve Büyüközdemir’in dedesi Hüseyin’in ismini da kullanan Nelbuyin, 10 yıl evvel evlenmeye karar verdi ve meskenden ayrıldı.
Moldovalı bir kızla hayatını birleştiren Nelbuyin’in düğünü için Kişinev’e giden Büyüközdemir, daha sonra Antalya’ya yerleşti.
Büyüközdemir, düğün yapması ve araba alması için maddi yardımda bulunduğu Nelbuyin’e, Antalya’da yaşadığı meskeni de armağan etti.
Nelbuyin ve çocuklarını görmek için vakit zaman yurt dışına giden Büyüközdemir, her yıl Nelbuyin, eşi ve 3 çocuğuyla bir ay Antalya’da vakit geçiriyor.
Evlendikten sonra evvel Moldova daha sonra Rusya’da yaşamaya başlayan Nelbuyin ve ailesi, Büyüközdemir’i telefonla arayarak da olsa hiç yalnız bırakmıyor.
“BABA ŞEFKATİNDEN UZAK BÜYÜMESİN İSTEDİM”
Büyüközdemir, anne ve baba şefkatinden uzak büyümenin ıstırabını yaşadığını söyledi.
Kahvehanede gördüğü kimsesiz çocuğun da tıpkı hislerden uzak büyümesine yüreğinin el vermediğini anlatan Büyüközdemir, Nelbuyin’in mahzun bakışlarına dayanamadığını lisana getirdi.
Nelbuyin’in üzerine titrediğini, hastalandığında günlerce başında uykusuz beklediğini anlatan Büyüközdemir, Nelbuyin’in “Hüseyin” ismini kullanmak istediğini duyunca çok duygulandığını tabir etti.
YASALAR, HÜSEYİN’İ EVLAT EDİNMESİNE MÜSAADE VERMEDİ
Büyüközdemir, birlikte çok hoş vakitlerinin geçtiğini belirterek şöyle konuştu:
“O benim artık Hüseyin evladım oldu. Çok akıllı bir çocuk çıktı. Türkçeyi kısa müddette öğrendi, herkesle kaynaşmaya başladı. Hüseyin’i evlatlık edinmek istedim lakin yasalar müsaade vermedi. Annesi de birkaç ay sonra bizi buldu fakat Hüseyin’in memnunluğunu görünce benimle kalmasına müsaade verdi. Orta ara bizi ziyarete geldi. Bana büyük hürmet gösteriyor. Aramızdaki sevgi ve hürmet 28 yıldır hiç bozulmadı. Her gün imajlı beni arıyor, halimi ve hatırımı soruyor. Hüseyin bana evlat, ben de ona baba oldum. Artık torunlarım bile var. Türkçe bilmiyorlar lakin her yıl Türkiye’ye geldiklerinde ‘Ahmet dede’ diye koşup bana sarılıyorlar.”
“Sevginin lisanı, dini, ırkı olmaz”
Oğlunun ve ailesinin yanına geleceği günün hayaliyle yaşadığını, yollarını gözlediğini lisana getiren Büyüközdemir, torunlarının memnunluğu için oğluna armağan ettiği konutu havuzlu aldığını söyledi.
Sevginin lisanı, dini, ırkı olmayacağını aktaran Büyüközdemir, “Ölene kadar onlarla daima irtibatta olacağım. Hüseyin’i çok sevdim ancak çocuklarını gördüğüm vakit çok öteki hisler yaşıyorum.” dedi.
Hayatını sinema senaryosuna benzetiyor
Hayatını bir sinema senaryosuna benzeten 40 yaşındaki Vladislav Nelbuyin ise Büyüközdemir’den, iyilikten diğer bir şey görmediğini söyledi.
Ahmet Büyüközdemir’in çocukluk ve gençlik yıllarında kendisini daima koruyup kolladığını anlatan Nelbuyin, “Onun sayesinde çocukluk ve gençlik yıllarım çok hoş geçti. Bana daima doğruyu gösterdi. Etrafımda gördüğüm baba ve çocuk bağlarından daha öte bir sevgi bağımız var. Ömrüm boyunca eşim ve çocuklarımla her yıl Antalya’ya gelerek onu hiç yalnız bırakmayacağız.” tabirlerini kullandı.
Ensonhaber
