Gazetemiz muharriri Barış Terkoğlu, eski Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı Eyyüp Gümüş’ün, Alzheimer’ın tahlilini nasıl bulduğunu yazdı.
Gümüş, Alzheimer teşhisi konan babasının mirasına konmak tabip raporlarına karşın, babasıyla yaptığı kontratta mal varlığını ele geçirdi.
Alzheimer teşhisi konan babasıyla yapılan mukavelede: “Ben İsmet Gümüş, bakılacak kişi olarak bana ölünceye kadar bakması, gereksinimlerimi oturduğu konutta veyahut benim oturduğum farklı bir konutta karşılaması kuralı ile bana ilişkin olan … adresindeki mesken üzerindeki bütün hak ve paylarımın mülkiyetinin bana bakacak olan Eyyüp Gümüş isimli şahsa ilişkin olmasını kabul ediyor, Eyyüp Gümüş isimli kişinin dilediği vakit ilgili tapu müdürlüğüne müracaat ederek kelam konusu taşınmazı kendi ismine kayıt ve tescil ettirmesini, tapu evraklarını almasını kabul ve beyan ediyorum” tabirleri kullandı.
ŞİKÂYETLER BÜYÜDÜ
Terkoğlu, yöntemsiz bir halde babasının mal varlığını ele geçiren Eyyüp Gümüş hakkında çok sayıda şikayet olmasına karşın Sıhhat Bakanı Fahrettin Koca’nın ‘soruşturma izni’ vermediğini belirtti.
Terkoğlu’nun yazısının tamamı şöyle:
Cumhurbaşkanı yerli aşının muştusunu veriyor. Sıhhat Bakanı günden güne pandeminin denetim altına alındığını anlatıyor. Benim aklımda ise bir hekimin görülmemiş “başarı” öyküsü var.
İçimden geçiriyorum: Bir Türk tabip Alzheimer’ın tahlilini buldu, herhalde farkında değiller! Yoksa gerekeni yaparlardı!
“Nereden bilsinler” demeyin… Kendilerine mektuplar mı yazılmadı, dilekçeler mi gönderilmedi! Hepsini geçtim; Sıhhat Bakanı, Covid açıklaması yaptığı binanın önünde bekleyen gözü yaşlı bayanı beş dakika dinleseydi, her şeyi birinci ağızdan öğrenmiş olacaktı.
Başınız mı karıştı? Durun her şeyi baştan anlatayım…
Bilinen ismi Eyüp Gümüş, resmi kayıtlarda ise Eyyüp Gümüş. 2014 yılında Sıhhat Bakanlığı Müsteşarlığı vazifesine getirildi. 2018 yılına kadar bu misyonda kaldı. Sistem değiştiği için tabiri caizse “son müsteşar”dı. Müsteşarlık vazifesinin çabucak akabinde isminin anıldığı ünlü bir hastanenin idare konseyi başkanlığı vazifesine geldi. Yani artık bir hastane işvereni.
Gümüş, aslen Malatya Darendeli. 8 kardeşin ikincisi. “Allah’a şükür” derler ya, ailesi o denli varlıklı. Babası İsmet Gümüş Tahtakale’de hac materyalleri satıyordu. Uzun yıllar yaptığı ticaret sayesinde helal yoldan birikim edinmişti. Biriktirdiğini de olduğu kadar gayrimenkule dönüştürmüştü. Gerçekten, Müsteşar Eyüp Gümüş, babasının bir vakitler satın aldığı, İstanbul’un kıymetli sitelerinden birindeki meskeninde, 22 yıldır oturuyordu.
Fakat…
Ailenin üstünde 10 yıl evvel karabulutlar dolaşmaya başladı. Çünkü anne demans, baba Alzheimer olmuştu. Bakımı, tedavisi, yaşaması sıkıntı hastalıklardı. Baba kendisini, çocuklarını bile artık tanıyamıyordu.
Bahsimiz, Eyüp Gümüş’ün anne-babasına bakıp bakmadığı, ne kadar ilgilendiği değil. O aile içi özel hayat. Sıkıntımız Gümüş, şahsen müsteşarken yaşanan sıra dışı olaylar. Yargıya da yansıyan sorun, Türkiye’nin son periyodunda olan bitenin özeti üzere.
BABAYA ALZHEİMER RAPORLARI
Önümde kalın bir evrak duruyor. Yani her şeyin dokümanı var.
Örneğin 12 Aralık 2013 tarihinde girip iki hafta kaldığı hastanenin tabip raporunu okuyorum. İsmet Gümüş’ün 4 yıldır yol bulmakta zorlandığı, meskeninin odalarını karıştırdığı, tıpkı soruları tekrar tekrar sorduğu yazıyor. 23 Aralık’ta kendisini muayene eden psikiyatr “orta-ileri demans mevcut” teşhisi koymuş.
28 Ocak 2014 tarihli raporu açıyorum. Sıhhat Bilimleri Üniversitesi’nin hekimlerinin teşhisleri var. Şöyle söylüyor: “Alzheimer hastalığında bunama”.
İki ay sonra, 31 Mart 2014 tarihinde birebir hastaneden verilen raporu inceliyorum. Şu yazıyor: “Alzheimer hastalığında bunama.”
22 Temmuz 2014 tarihinde Ümraniye Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin raporunda da birebir şey: “İleri derecede Alzheimer”. Raporun detaylarında baba Gümüş’ün yol bile bulamadığı, sokakta kaybolduğu anlatılıyor.
Uzatmayayım…
2015 ve 2016 yılındaki raporlarda da baba Gümüş için daima Alzheimer teşhisinin konduğu yazıyor. Bulunduğu kentten bile habersiz olduğu, hastaneye neden geldiğini bile bilmediği görülüyor.
ALZHEİMER’I YENDİ, MESKENİNİ VERDİ
Fakat, 2015 yılı eylül ayında baba Gümüş’ün yazgısı bir anda değişiyor. Müsteşar Eyüp Gümüş, kardeşler ortasında sırayla bakılan babası için bir karar alıyor. “Bundan sonra babama ben bakacağım” diyor. “Ne hoş insanın babasına bakması” diyorsanız, “erken davranmayın” derim.
Konuttaki fotoğraflarını inceliyorum. Konutun depo üzere kullanılan odasında kalan baba Gümüş’ün “hangi şartlarda” yaşadığına girmiyorum.
Mevzumuz şu ki baba İsmet Gümüş bir anda Alzheimer’ı yendi!
“Nasıl yani” diyeceksiniz!
Önümde Beyoğlu 13. Noterliği’nde 26 Ağustos 2016 tarihinde imzalanmış bir “bakım sözleşmesi” bulunuyor. Bir cuma günü imzalanan kontratın bir tarafı baba İsmet Gümüş, öbür tarafı oğul Eyüp Gümüş. Bir anda aklı yerine gelen baba, oğluyla “ölünceye kadar bakım sözleşmesi” yapmaya karar vermiş.
Mukavelede şu yazıyor: “Ben İsmet Gümüş, bakılacak kişi olarak bana ölünceye kadar bakması, gereksinimlerimi oturduğu konutta veya benim oturduğum başka bir meskende karşılaması kaidesi ile bana ilişkin olan … adresindeki mesken üzerindeki bütün hak ve paylarımın mülkiyetinin bana bakacak olan Eyyüp Gümüş isimli şahsa ilişkin olmasını kabul ediyor, Eyyüp Gümüş isimli kişinin dilediği vakit ilgili tapu müdürlüğüne müracaat ederek kelam konusu taşınmazı kendi ismine kayıt ve tescil ettirmesini, tapu evraklarını almasını kabul ve beyan ediyorum.”
SAĞLAM RAPORU ALMIŞ
Diyeceksiniz ki nasıl olur da Alzheimer hastası biri bu türlü kompleks bir karar verebilir? Çünkü Alzheimer biriyle, bu türlü bir kontrat cürüm. Bir de ne görelim Sıhhat Bakanı Müsteşarı Eyüp Gümüş, “iyi ilişkileri”nin olduğu bir hastaneden babası için birebir gün (26 Ağustos 2016) bir sıhhat raporu almış. Raporda şu yazıyor: “Bugünkü haliyle fiili ve kavli tasarrufa ehil olduğunu bildirir doktor kanaat raporudur.”
Meğerse yıllardır Alzheimer olan, yakın vakitte da raporu bulunan baba, bir sabah uyanmış. Kendisine bakmaya karar veren Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı oğlunun sayesinde bir anda iyileşmiş! Yetmemiş, o gün kendisine bakması karşılığında değerli meskenini oğluna vermiş! Olağan oğul Gümüş de babasının kararına “saygı duyarak” konutu kısa müddette üstüne geçirmiş.
Birkaç sefer daha babası için “normal” raporu alabilen ve kendisini mahkemede bunlarla savunan oğul Gümüş ne kadar dürüst? Baba Gümüş hakkında, İsimli Tıp Kurumu’nun 23 Ekim 2019 tarihinde verdiği rapor, bu soruya cevap veriyor: “Çoğunlukla gözlerinin kapalı olduğu, geviş getirme hareketi yaptığı ve vakit zaman el çırptığı, sorulan sorulara karşılık vermediği yahut uygunsuz karşılıklar verdiği (örneğin doğum tarihi sorulduğunda ‘ben de fazla bilmem, bilirler, bilirler’ dediği, yaşı sorulduğunda ‘yok’ dediği, hangi ayda olduğumuz sorulduğunda ‘şuralarda’ dediği, mevsim sorulduğunda ‘biz karışmayız’ dediği, haftanın günleri sorulduğunda ‘fazla iş yapmayız, bilen var, bilmeyen de var’ dediği)…”
ALZHEİMER TEDAVİSİ BULUNDU MU?
Elbette buradan sonrası kardeşler ortasında bir aile trajedisi içeriyor. Mahkemeye düşen olayda, ağır suçlamalar var. “Aile içi özel hayat” diyerek girmiyorum.
Beni ilgilendiren kısmı şu: Ortada iki ihtimal var. Ya eski Sıhhat Bakanlığı Müsteşarı, elinin altında bulunan kamu gücü sayesinde, Alzheimer teşhisi konan babasına “sağlıklı” raporu alıp konutunu üstüne geçirdi! Ya da konutunda yaptığı “mükemmel” tedaviyle babasının Alzheimer hastalığını kısa müddette yendi!
Devletin en doruğuna kadar iletilen şikâyetlerle büyüyen evrak Sıhhat Bakanı Fahrettin Koca’nın önüne kadar geldi. Sonunda Sıhhat Bakanı, Eyüp Gümüş’le ilgili “soruşturma müsaadesi yoktur” yazısının altına imza attı. Bakan Koca, böylelikle ikinci ihtimale daha yakın olduğunu ortaya koymuş oldu!
Keşke yerli Covid aşısı kadar, Alzheimer tedavisinin nasıl bulunduğunu da tüm dünyaya anlatsak. Milyonlarca insanı bu elim hastalıktan kurtarsak. Eminim bunu açıklayan kişi, bir meskenden çok daha büyük servet kazanacaktır!
Cumhuriyet
