‘YARGIYA İNANÇ EROZYON YAŞIYOR’
Her isimli yılı sonsuz temennilerle açıyoruz; lakin, sonuna geldiğimizde çoğunlukla bakıyoruz ki, bir hüsran yaşamışız. Elbette ki bağımsız yargı adaleti kaim kılacak, elbette ki savunma dokunulmazlığı adaleti kaim kılacak, elbette ki hakkaniyet ve vicdan adaleti kaim kılacak ve bizler yargı mensupları olarak tam da bunların tesis edilmesi için çaba etmek zorundayız. Üzülerek söylemem gerekiyor, son periyotlarda yapılan bir araştırma yargıya olan inancın yerle yeksan olduğunu gösteriyor. Bir devrin en saygın, en güvenilen kurumları ortasında yer alan yargı sistemi maalesef yurttaşların gözünde o inancı yitirmeye başlamış, bir erozyon yaşıyor.
“Kötülüğün yolu yakındır kolay ulaşılır ona. Düzgünlüğün önüne ise alın teri ve vicdanı koymuştur ilah. “Kötülüklerin birincisi ve en büyüğü, haksızlıkların cezasız kalmasıdır.” diyordu. Platon yüzyıllar öncesinden seslenirken. Maalesef yargı bağımsızlığı ismine umutsuz ve karanlık bir devri yaşıyoruz demiştim. Bu inanç kaybı yetmezmiş üzere temsilcisi olduğum savunmaya yönelik de bir atak ile karşılaştık geçtiğimiz yıl. Savunma makamının bölünmesi ve siyasallaştırılması ismine atılan bir adım vardı. Neyse ki meslektaşlarımız bu adımı, çıkan kanuna karşın, boşa çıkardılar. Unutmamak gerekir ki güçlü bir savunma, güçlü avukatlık, güçlü barolar Türkiye’nin demokrasisinin, hukuk devletinin ve insan haklarındaki gelişmesinin teminatıdır, tarih boyunca bu türlü olmuştur, bu türlü olmaya da devam edecektir.
BAĞIMSIZ YARGI VURGUSU
Pekala bu içinde bulunduğumuz olumsuz şartlardan çıkmak için ne yapacağız? “Karanlıktan korkan bir çocuğu çarçabuk affedebiliriz. Hayattaki gerçek trajedi yetişkinlerin aydınlıktan korkmasıdır.” diyordu, Platon bir diğer kelamında. Yüzyıllar öncesinden “Güneşi görmek istiyorsan gölgeden çık.” diye sesleniyordu bir öbür düşünür. Marx da diyordu ki, “Başkalarını özgürleştirebilmek için evvel kendimizi özgürleştirmeliyiz.” İşte tam da buradan başlamak zorundayız. Yargı mensupları olarak, yargının bütün ayakları olarak kendimizi özgürleştirmek konusunda yola çıkmadan, gayret etmeden, yargı ile ilgili meseleleri çözmek mümkün değil. Binalar yapabiliriz. Binaları çok hoş bilgisayarlarla donatabilir, binalara çok sayıda işçi alabiliriz. Ancak yargı bağımsızlığını tesis etmediğimiz sürece bunların hepsi makyaj olarak kalacaktır.
Avukatlar olarak iliksiz ve cepsiz bir cübbe giyiyoruz. Manasını hepiniz bilirsiniz, hiçbir gücün, hiçbir muktedirin, hiçbir menfaatin karşısında eğilmemenin temsilidir giydiğimiz cübbeler. Biz avukatlar bu cübbenin onuruna yaraşır bir halde gayret etmeyi, yalnız kendimiz için değil, yalnız avukatlar için değil, yalnız barolar için değil, meslektaşımız olan yargının başka sac ayakları için, ülkemiz için, çocuklarımız için, geleceğimiz için çaba etmeyi sonuna kadar sürdüreceğiz. Bu bizim herkese kelamımız olsun.
Gayret gerektiren bir periyot daha başlıyor. Hepimizin omuzlarında büyük bir sorumluluk var. Biz İzmir Adliyesi’nde yargının bütün sac ayakları, birlikte çalışabilmeyi başardık, birlikte çalışabilmeyi başarıyoruz, konuşabilmeyi başarıyoruz, tartışabilmeyi başarıyoruz, birlikte önümüze bakmayı başarabiliyoruz. Yeni isimli yıl tüm ülke için adaletin yılı olsun umuyorum.
Cumhuriyet