Antalya’da fırında hamur personeli olarak çalışan İbrahim Araz, bir ay evvel yüksek tansiyona bağlı beyin kanamasının akabinde sol kolu ve bacağındaki hisleri büsbütün kaybederek felç oldu.
Bir yardımsever tarafından fizik tedavi masrafları karşılanan Araz, dördüncü kattaki asansörsüz konutundan aşağı inip, hastaneye gidemediği için sağlıklı tedavi edilemedi.
“6 ÇOCUĞUM, BENİM ÇALIŞMAMA MUHTAÇ”
Belediye gruplarının ayda üç kere gelip kendisini konutundan aldığını ve fizik tedaviye götürdüğünü anlatan Araz, “Benim her ay en az 20 gün fizik tedavi olmam gerekiyor ki felçli bölgemi tekrar canlandırabileyim. 6 çocuğum var, onlar benim çalışmama muhtaç. Fizik tedavi görüp, iyileşmekten öteki umudum yok. Bana ayda 3 gün fizik tedavi yetmiyor.” dedi.
“4 KAT AŞAĞI İNMEK ÇOK TEHLİKELİ”
Sağlıklı olduğu devirlerde dördüncü kattaki konuta taşındığını, artık ise aşağıya inemediğini aktaran Araz, şöyle konuştu:
“Belediyenin beni hastaneye götürdüğü üç günün dışında kendi imkanlarımla ulaşımımı sağlamam lazım. Eşim ve kızım beni aşağıya indirmeye çalışıyor. Ama çok tehlikeli. Erkek gücü olsa güveneceğim lakin eşimin ve kızımın gücüne güvenemiyorum. 4 kat aşağı inmek çok tehlikeli, düşersem dönüşü olmayan bir yola girmekten korkuyorum. Bu nedenle tedavimi gerçekleştiremiyorum.
“ÇOCUKLARIMIN MASRAFLARINI KAZANMAK İSTİYORUM”
Fizik tedaviye gidemediğim için eşim Rahime yahut küçük kızım Aynur koluma ve bacaklarıma masaj yaparak kan dolaşımımı hızlandırmaya, ağrılarımı dindirmeye çalışıyor. Kireçlenme olmaması ve felçli bölgemin eskisi üzere olması için fizik tedaviye ulaşmam çok değerli. Ben konutumun balkonuna vinçli bir asansör yahut fizik tedavimi konutumda yaptıracak bir hemşire istiyorum.
Hamur işçisiyim. Ellerim, kollarım, ayaklarım benim için çok değerli. Sıhhatime kavuşup para kazanmak, çocuklarımın geleceğine ve eğitim masraflarını kazanmak istiyorum.”
“BABAMA BİR ŞEY OLURSA BİZE KİMSE BAKMAZ”
Babasının hastalığının akabinde güç günler yaşadığını anlatan 15 yaşındaki Aynur Araz, babasız kalmaktan korktuğunu söyledi.
Araz, “Yetkililer bize meskende bakım yapabilir, lakin o hizmeti alamıyoruz. Balkonumuza asansör takabilirler. Biz babamızı kendimiz tedaviye götürelim, onu da yapmıyorlar. Babama omuz verip merdivenden indirmeye çalışacağım ancak orada düşse, başına bir şey gelse sorumlusu kim olacak. Biz yetim kalırız, babama bir şey olursa bize kimse bakmaz.” diye konuştu.
PROFESYONELLERİN İŞİNİ EŞİ YAPIYOR
Rahime Araz ise her gün eşinin sol koluna ve bacağına masaj yaparak kan dolanımını hızlandırıp, kireçlemeyi önlemeye çalıştığını anlattı.
Fizik tedavi hekimlerinin gösterdiği hareketleri yapmaya çalıştığını belirten Rahime Araz, “Bize bir deva bulunsun. Hastaneye gidemediğimiz için ben kocama profesyonel fizik tedavi uzmanlarının yaptırması gereken hareketleri yapmaya çalışıyorum. Eşimin iyileşmesi ve meskenine ekmek getirmesi lazım.” dedi.
Ensonhaber
Yorumlar kapalı.