Bucaspor 1928 nefesleri kesen bir finalin akabinde özlediği 2.Lig’e kavuştu. Fırtına’yı tüm kalbimizle kutluyoruz. Alanda nitekim kalite olarak TFF 1.Lig düzeyini aşan bir futbol, istek, dilek ve heyecan vardı. Aslında olayın Buca açısından bakıldığında penaltılara da kalmaması gerekirdi. Neyse ki Kıvanç vardı. Bucaspor penaltıları kaçırdıkça o rakibin penaltılarına duvar oldu.
Ancak Sezarı’n hakkı Sezar’a. Karşısında eski görkemli günlerine susamış inanmış bir İskenderunspor bulunuyordu. O grup ki, ligin yazgısını son haftada değiştirmiş ve Fethiye – Kütahya – Nazilli ortasındaki yarışta 7 puan avantajla son virajlara giren Kütahya Belediyespor’un şampiyonluğunu elinden alıp son haftada Nazilli Belediyespor’a teslim etmişti.
VAR olmamasına rağmen bu sıkıntı gelen finalin üstesinden Tugay Kaan Numanoğlu – Mehmet Kısal ve Esat Sancaktar üçlüsünü de kutlamak gerek.
Bucaspor İzmir’in 2003/2004 döneminde Altay ve Göztepe’nin birlikte küme düşmesiyle Harika Lig’e hasret kalan İzmir’in hasretini 7 yıl sonra dindiren tek ekipti. Fakat Üstün Lig’de ve düştükten sonra yanlış ve makûs niyetli, çıkarcı, siyasetlerin kurbanı oldu. Bir kere mucizevi biçimde kümede kaldıysa da, paraşütsüz inişe geçti. Amatöre kadar indi. Hatta 1928 yılında kurulan kulüp borçları yüzünden amatörden bile yarışamaz hale geldi.
Tire 1922’nin Ci Group tarafından müsabaka haklarının alınmasıyla üzümlü sarı lacivertli arma tekrar hayata dönmüş oldu.
Tıpkı kendi üzere ismi değişen Diyarbekirspor ile girişilen yarışta çok şeyler oldu. Bucaspor hoca değiştirmekle nam saldı. Şampiyonluk haftalarca gitti geldi. Kuşku uyandıran işler oldu. Bugün Türk Futbolu’nun yaşadığı malum problemleri, futbol dışı erklerin meşin yuvarlak üzerindeki tesirlerini yadsımak olanaksız.
Özetle yeni ismiyle Bucaspor 1928 hakettiği yere kavuştu.
Artık önümüzde İzmir finali var. Altay – Altınordu… Tekrar 3.Lig’e kadar inen ve adeta kendi öz kaynaklarıyla küllerinden doğan, Muhteşem Lig’de en fazla kalan 4 gruptan biri olan Altay… Özgür Ekmekçioğlu başkanlığında kesenin ağzını sonuna kadar açarken, ligin en iyi takımlarından birini oluşturdu. Art geriye play off’lardan geçerek Harika Lig’in kapısına dayandı. Yalçın Koşukavak, Yücel İldiz, Ozman Özköylü derken, efsane ismi “Büyük Mustafa”sı Denizli ile son virajları muvaffakiyetle dönüp bugüne kadar geldi.
Altınordu ise iyi birey-iyi vatandaş-iyi futbolcu mottosu ile çıktığı yolda tekraren play off’un kapısından dönmesine rağmen bu sefer finale kadar geldi. Seyit Mehmet Özkan’ın kurduğu sistemin Hüseyin Eroğlu üzere bir istikrar abidesi ile yalnızca futbolcu yetiştirmeyip bu işi de becerebileceği kanıtlanmış oldu.
Finalde kim kazanacak? Kim kazanırsa kazansın, kazanan İzmir, hatta Ege olacak. Göztepe, Denizli’nin küme düşmesiyle Ege futbolu ismine tek kalmaktan kurtulacak. Her hafta bir Harika Lig maçı oynanması İzmir’e ve Ege’ye farklı bir heyecan getirecek.
Ege futbolunda Denizlispor’dan sonra Muğlaspor 3.Lig’den düştü, Manisaspor pandemi nedeniyle doğan hakkını kullanamadı tekrar Amatör’e indi. Bergama son hafta kümede kaldı.
Bunlar yalnızca bu mevsimin getirdiği yanlışlıkların, aksiliklerin sonuçları değildi. Yılların birikimi bu sonuçları hazırladı.
Futbol dışında ise Pınar Karşıyaka’nın Avrupa Şampiyonluğu’nu kaçırması, Muhteşem Lig’de final çabası vermesi harikulade eforları ile Ferhat üzere, Ahmet üzere ferdî atletlerimizin cimnastikteki, atletizmdeki muvaffakiyetleri, voleybolda Arkas’ın finale kadar uzanması, Altekma’nın ligde kalması, Karşıyaka’nın bayanlarda finale kadar gelmesi, Bornova’dan Avrupa ikincisi çıkması, Gaziemir üzere mütevazi bir ilçede atletizm üssü kurulması, sporda futbolun gölgesinden kurtulması ve parlatılması gereken buraya sığamayacak muvaffakiyetler var. Her birinin başka bir muvaffakiyet hikayesi var.
Dikkat çeken şu ki; Ege’de sporda bir uyanış var. Hakikat yolu, gerçek şahısları seçenler, başarmak için inanmak gerektiğini başlarına yazanlar, ehil eller idaresinde, bıkmadan usanmadan çok çalışarak, saha içi ve saha dışı her türlü pürüzü aşarak muvaffakiyete ulaşabiliyorlar.
Ege’de bu uyanış sürmeli. Artık kenardan bakanlar yalnızca şampiyonluk fotoğraflarında, kutlama bildirilerinde yer almadan bu uyanışa daha fazla takviye vermeli.
Cumhuriyet