Sonbaharın gelişini müjdeleyen Eylül kelamları ve iletileri araştırılır hale geldi. Müelliflerin, şairlerin mevsimi olan tıpkı vakitte hüzün ayı olarak kabul edilen bu ay; ayrılıkların ya da yeni başlangıçların habercisi olarak da bilinir. İşte Eylül ayı bildirileri..
EYLÜL AYI BILDIRILERI
“Bir gün aklına gelecek olursam, bana şiir ısmarla, Eylül’ü konuşalım…”
“Bundan sonra hiç Eylül olmayacakmış ancak bundan sonrası daima de Eylül’müş üzere.”
“Elinde değildir akşam serinliğinde üşürsün. Eylül’den itibaren geceler acıklıdır uzundur.”
“Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken artık, Eylül diyorsun, tam da orada başlıyor ayrılık.”
“Ben yalnızca gökyüzüne bakarak Eylül ayının geldiğini hissederim, zira Eylül ayında yıldızlar bile bir diğer parlar.”
“Aralık ayının karanlığında bir kuşun sesini duydum. Büyülü bir şey. Ve hatırlamak hoş. Bahara, eylüldekinden daha yakınız.”
“Bir eylül üzere geçer gidersin ömrümden. Yapraklarımı döker. Kırar atarsın kolumu kanadımı.”
“Eylül bize yazı unutmamız için elinden geleni yapıyor.”
“Belki de yeni bir başlangıç yapmanın vaktidir. Yeni bir başlangıç için her şeyi yıkmanın vakti.Hoşgeldin Eylül.”
“Eylül sabahının serinliğini, Yaprakların serinliğini, Ciğerlerime dolduruyorum, Sessizlik ve serinlik birleşiyor.”
“Eylül hazan mevsimi, eylül kolundan düşen yaprağın toprağa düştüğü an.”
“Her uyanışımda Eylül sabahının serinliğini, yaprakların serinliğini yüreğime dolduruyorum”
“Hadi gel tut ellerimi! Benimle meydan oku her çaresizliğe benimle uyu benimle uyan. Birlikte varalım onuncu aylara ben bir eylül sen bir haziran.”
“Eylül toparlandı gitti işte ekim falan da masraf bu gidişle…”
“Eylül… Sözlerin en hoşu. Hisli, pişmanlık uyandıran, kırlangıçlar ve portakal çiçekleri…”
“Eylülde aşk, eylülde acı, eylülde yalnızlık zordur,Eylülde her şey zordur, ben eylülü onun için severim…”
“Sonbaharın en kalın düdükleri, uğuldar eylül serinliğinde, sokaklar merasimle demir alır, camların buğulanıp üşüdükleri, o düş belirsizliğinde.”
“Gittin, Bir eylül sabahı. Suretini aynada bırakarak.”
“Dedim ya… Eylüldü.Savruluşu bundandı kimsesizliğimin…”
“Çayı, kitapları, Eylül’ ü, maviyi, denizi; seviyorum..
Ve tüm adaletsiz insanlardan eşit derecede
uzak duruyorum.”
“Diğerleri mevsimdi.
Sen ise sanatsın eylül”
“Bir vefat vefalı, bir de sonbahar…”
“Bak tekrar Eylül geldi.
Kolların yapraklarına yüz çevirip solduğu mevsim…
Sen Eylül’sün
Ben yaprak…”
Ensonhaber
