Evvel Leyla Gencer, akabinde Metin Akpınar ve son olarak da Genco Erkal… Arka arda çektiği üç belgesel sinemayla gündeme gelen Selçuk Metin daha evvel de Haldun Taner (Ve Perde) hakkında bir belgesel çekmişti. Genco Erkal’ın hayatına odaklanan “Genco: Tiyatroya Adanmış Bir Yaşam” isimli sinemasının birinci gösteriminin akabinde Selçuk Metin ile uzaktan bir söyleşi yaptık.
– “Genco” belgeseli senaryosunu Genco Erkal’ın yazdığı ve neredeyse baştan sona yalnızca onun ağzından anlatılan bir sinema… Nasıl bir çalışma yaptınız Genco Beyefendi ile? Öncesinde uzun uzun masa başında konuştunuz mu, örneğin?
Genco Erkal, Leyla Gencer belgeselinin birinci gösteriminin akabinde bana kendisi için bir belgesel düşündüğünü iletti. Ben de havalara uçtum olağan ki düşünsenize, teklif Genco Erkal’dan geliyor, benim için büyük bir onur. Çabucak buluşup konuşsak da çalışmaya bir türlü başlayamadık. Öncelikle sinemanın imali için gerekli olan bütçenin bulunması gerekliydi, “onu bir biçimde çözeriz, biz bir noktasından başlayalım” dediğimiz noktada da Genco Erkal’ı bulmak problemdi. Ne vakit konuşsak ya turnesi var ya öteki bir programı; bir ortaya gelip konuşabilmek neredeyse imkânsız. Vakit akıp giderken birden hayatımıza pandemi giriverdi. Haftanın 3-4 günü sahneye çıkan Genco Erkal konuttaydı artık. Fakat bugünler benim Genco Bey’i tanımam için bana öteki bir fırsat sundu. Zira ben kendisinin arşivinin büyük bir kısmını almıştım. Tüm oyun kayıtlarını dijitale çevirmiştim zati, belgeselde de bahsettiğimiz üzere pandemi sürecini Genco Erkal YouTube kanalını hayata geçirerek değerlendirdik. Tüm oyunlarını günde en az 3-4 saat birbirimize bağlanarak düzenledik ve yayına hazırladık. Pandeminin birinci günlerinde ben de Genco Erkal’ın hangi işi yaparsa yapsın ne kadar titiz, ihtimamlı ve disiplinli bir insan olduğunu daha iyi anladım. YouTube izlenmeleri çok hoş gidiyordu fakat hâlâ kıymetli bir sıkıntımız vardı. Olağan günlerimizde bile bulunamayan imal dayanağını, her şeyin meçhul olduğu bir vakit diliminde bulmak nerdeyse imkânsızdı. Projeyi gerçekleştirmek için dayanak bulacağımızdan ümidi kesmeye başladığımız günlerde ENKA Sanat resmen imdadımıza yetişti. Genco Erkal senaryoyu bir ay üzere kısa bir müddette yazdı. Sinemamız şekillenmeye başladığında ise senaryo üzerinde karşılıklı değerlendirmelerimiz oldu, yaklaşık üç bin fotoğraf tarandı, sinemanın müddetinin uzamaması için konutunda kayıtlar aldık. Sineması, evvel Genco Erkal’ın salonunda çektik aslında. İşte o kayıtlardan sonra, sinemanın iskeleti oluştu ve gerçek yerlerde set demeye hazırdık.
– Beyoğlu, Eminönü üzere semtlerde yapılan çekimler biraz da “Genco”nun görsel anlatımının da kilit ögelerinden biri olmuş. Genco Erkal’ın çoğunlukla yürüyerek, göstererek anlattığı bir belgesel var karşımızda. Bu anlatım şekli sizin fikriniz miydi?
Genco Erkal’ın etkin sanat hayatına devam etmesi bana farklı fikirler getirdi daima, onunla turneye çıkmak, yalnızca sahneden değil, sahne gerisinden provalardan da imgeler alabilmek çok kıymetliydi zira. Çekimler sırasında 60 yıldan fazla bir vakittir sahnede olan bir sanatkarın en çok oynadığı salonlardan yalnızca bir adedinin ayakta olması gerçeği çarptı yüzümüze. Kenter ve Muammer Karaca tiyatrosu tadilatta da olsa, öbür salonların otopark ya da öteki hedeflerle kullanılıyor olması hepimizin takkesini önüne koymasını gerektiren bir durum.
– Sırada hangi projeler var?
Şu günlerde kurgusu devam etmekte olan Haldun Dormen belgeselimiz var, yakın vakitte “Haldun Abi” de bitiyor. Akabinde yeniden tiyatrodan çok kıymetli bir isim var çalışmaya başladığımız. Onu da yakında açıklamayı ümit ediyorum. Şimdi net değil, net olmamasının sebebi elbette bütçesel. Dayanak bulduğumuz an başlayabilecek durumdayız.
Cumhuriyet
Yorumlar kapalı.