Göksenin Seyhan, Alper Sayın, Sertaç Işık, Dilcu Salihoğlu, Bayezid Özden, Erhan Kaplan ve Mustafa Göçer’den oluşan Güz Kumpanyası’yla konuştuk.
‘DİJİTALİN TADINI ÇIKARIYORUZ’
– Geçen yıl iki tane üç şarkılık albüm yayımladınız. Tekrar bu türlü kısa albümler sürecek mi bu yıl?
Sertaç Işık: Üç modüllük öykülerimiz var o albümlerimizde. Ayrıyeten enstrümantal parçalarımıza da yer verme imkânımız oluyor. Tek tek yayımlamak da süratimizi artırıyor.
Mustafa Göçer: Elimizde titizlikle çalışılarak yayıma hazır hale gelmiş bir müzik varken, öbür müzikler için onu bekletmenin de gerekli olmadığını düşünüyoruz ve hazır olanı bir an evvel dinleyicilerin beğenisine sunuyoruz. Geri bildirimlerle başka müzikler üzerindeki çalışmalarımıza da taraf vermiş oluyoruz.
Bayezid Özden: Yayımladığımız platformlar 8-10 şarkılık uzun albümleri mecburî kılmıyor. Biz de bunun tadını çıkarıyoruz.
Alper Sayın: Müzikleri tek tek yayımlamak hem üretim manasında bizi teşvik ediyor hem de dijital platformlardaki tüketim suratı ve dinleyicilere sunulan karışık çalma listeleri mantığı ile de örtüşüyor.
– Bu bağlamda, pandemi nedeniyle yaşanan kapanmalar üretimlerinizde size avantaj mı sağladı dezavantaj mı?
Bayezid: Kendi adıma, kayıt konusunda eksiklerim ve bilmediklerim vardı, meskende geçirdiğim vakti bu bahse ayırdım, bana iyi geldi.
Sertaç: Yıllardır biriktirdiğimiz onlarca yapıtı kaydetmemiz için hoş bir vakit oldu lakin tüm müzisyenler üzere bizler de hayatın kendisinden besleniyoruz. Bir an evvel hayatın olağanlaşması en büyük temennimiz.
Alper: Umarım bu süreci sıhhatle atlatırız ve eski günlere döneriz. Toplum olarak ne kadar dikkat edersek özgürlüğümüzü o kadar erken geri alırız.
‘MÜZİKTEN PARA KAZANMIYORUZ’
– Müzikten para kazanabiliyor musunuz?
Bayezid: Müzikten para kazanmıyoruz lakin halimden mutluyum. Mesleğim, müziğim, müzik aletlerim, ailem, arkadaşlarım, kitaplarım ve biraz da spor ve hepsi için de sağlık!
Sertaç: Bence kazanıyoruz. Bayezid senede bir iki tüm kumpanya toplanıp yediğimiz yemekleri unutuyor.
Mustafa: Müzik, geçim kaynağım değil. Yıllardır yürüttüğüm asıl mesleğimin yanında yürütüyorum, ikisi bambaşka dünyalar üzere görünse de aslında birbirini besliyor. Hem işyerimde hem müzik hayatımda farklı bakış açıları üretmemi sağlıyor.
Alper: Benim için müzik hayatımda kalıcı bir yeri olan ve beni şekillendiren bir olgu. Öteki taraftan hayatımı kazanmak için çalıştığım işimi de çok seviyorum. Bu istikrar hali hoş.
– Güz Kumpanyası’nın tarihinde ODTÜ nasıl bir yer tutuyor?
Sertaç: Gurur duyduğumuz, hâlâ dönüp dolaşıp gittiğimiz, ayarlarımızı kalibre ettiğimiz yer.
Mustafa: Tek sözle “ev” diyebilirim buna. Hem de doğduğumuz konut…
Bayezid: ODTÜ… Herhalde merkezinde.
Alper: ODTÜ’lü olmasaydık hepimiz tekrar müzik yapıyor olurduk fakat ODTÜ olmasaydı Güz Kumpanyası olmazdı diyebiliriz.
– Baktığımız vakit ODTÜ’den çıkan sizin üzere, Yeni Türkü üzere kümeler, Boğaziçi’nden çıkan Kardeş Türküler üzere kümeler var. Bu türlü esaslı kümelerin çıkarmakta bu üzere üniversitelerdeki özgür ve demokratik ortamın nasıl bir hissesi var sizce?
Sertaç: Sanatın yaratıcılıkla, yaratıcılığın özgürlükle, özgürlüğün demokrasiyle münasebeti yadsınamaz. Özgürlük ve demokrasiye hepimizin muhtaçlığı var.
Mustafa: Sanat, hayatı anlattığına nazaran, özgür bir ömür alanı ve özgür alakalar, anlatacak daha çok şey sunar beşere, ilham kaynağı olur. Ayrıyeten bu ilhamı bir yapıta dönüştürüp sunabilmek de fakat özgür bir söz ortamında gerçekleşebilir.
Alper: ODTÜ’yü kazandığımda daha kayıt bile olmamışken okulun en eski öğrenci topluluklarından olan Türk Halk Bilimi Topluluğu’na gitmiştim. “Ben bağlama çalıyorum ve koroya girmek istiyorum” dedim. Çabucak oradan bir bağlama geldi ben de çok sevdiğim bir zeybeği çalmaya başladım. Bir mühlet sonra yanımda birisi bendir çalıyor, öbürleri daima bir ağızdan türkü söylüyor, birkaç kişi de zeybek oynayarak bize eşlik ediyordu. Hiçbir önyargı olmadan, siyasi görüş, etnik köken, nereli olduğum, dinim, cinsim sorgulanmadan o beşerler beni kucaklamıştı. O an işte benim ODTÜ’lü hissettiğim andı. Bence ODTÜ’nün özgürlükçü bakış açısı işte bu anlayıştan gelmekte. Bu türlü bir ortamda da sanat ve bilimin gelişmesi için hiçbir pürüz kalmaz.
– Bununla birlikte üstte saydığım isimler daima Anadolu’nun ezgilerini, türkülerini yorumluyorlar; “Bu okullar kendi halkından uzak öğrenciler yetiştiriyor” yorumları gerçeklikten uzak diyebilir miyiz?
Sertaç:
Mustafa: Üniversite yerleşkeleri aslında başlı başına bir toplum olarak düşünülebilir. Yerleşke içerisinde her bölümden beşerler bir ortaya toplanıp kendi iç dinamikleriyle yeni toplum yaratırlar. Bu toplumları, birebir temel üzerine farklı mimari biçimlerde inşa edilmiş farklı binalar üzere düşünebiliriz. O kadarcık da farklılık olsun aslında.
Bayezid: Bu öğrenciler gökten zembille inmediklerine nazaran fazla kelama gerek yok.
Cumhuriyet
