2021 yılına göre ortalama bir Avrupalının doğumunda beklenen yaşam süresi 80,1 yıl; Ancak bunu tüm kıtaya gösteren yanıltıcı.
Avrupa’nın resmi veri tabanı Eurostat tarafından bu hafta yayınlanan en son istatistikler, kıta Avrupası’nın farklı bölgeleri arasındaki ortalama yaşam bölümünün 69 ila 85 yıl arasında çalıştığını gösteriyor.
AB’nin ekonomik bölgeleri bölünme sistemi olan 242 NUTS 2 bölgesinden Bulgaristan’ın Severozapazen’inde ortalama yaşam aralığı 69,7 yıl iken, en yüksek ortalama yaşam süresi 85,4 ile Madrid, İspanya’da gözlendi.
Yükselen yaşam standartları, iyileşen yaşam tarzı ve daha iyi eğitimin yanı sıra kaliteli sağlık hizmetlerine daha fazla erişim, daha yüksek verilerle sağlanırken, düşük olanlar bu yoksunluklara işaret ediyor.
Mevcut rakamlara göre kadınların yaşam dağılımı tüm bilgilerin daha yüksekti ve genel olarak Avrupa’daki kadınların erkeklerden 5,7 yıl daha uzun yaşaması bekleniyordu.
Ülke performansında Lihtenştayn, 2021’de 84,4 yılla ve yüksek yaşam deposunu korudu. İsviçrelilerin doğumunda ortalama yaşam süresi 83,9 yıl, İspanyollar 83,3 yıl, Finliler ise 83,2 yıl izledi.
Avrupa’da ortalama yaşam süresi 2019 yılına kadar ilerlemeler bir hızla artıyordu; ortalama yaşam süresi 81,3 yıldı. Ancak sonraki yıllarda sayılarda rekorlar görüldü ve bu durum genellikle COVID-19 salgınının etkilerine atfediliyor.
2021’in 80,4 yıllık yaşam döngüsüne göre 2020’deki daha da düşüş olduğu gösteriliyor.
Uzmanlar, bebek ölüm oranlarının büyümesine ve yaşam standartlarını artıran faktörlere daha iyi erişim süresine bağlı olarak aralıkların eninde sonunda ortadan kalkabileceği görüldü.
Bu durum ülke genelindeki istatistiklere de yansıyor; İnsani Gelişme Endeksi’nde yüksek puanlara sahip ülkeler en üst sıralarda yer alıyor.
Bu rakamlar bize tam olarak neyi anlatıyor?
Dünya Sağlık Örgütü’ne göre doğumda beklenen yaşam süresi, zaman, bölge ve izin verilen koşullar gibi çeşitli faktörlere bağlı olarak yeni oluşan bir çocuğun yaşayabileceği ortalama yıl sayısıdır.
Gösterge, belirli bir bölgelerde, bölgede veya bölgede, belirli bir yılda, doğum sırasında geçerli olan cinsiyete ve yaşa özel ölüm oranlarını içeriyor katıyor.
Genel toplumsal refahını takip etmek için kritik bir araç olarak selamlanan gösterge, hükümet politikalarının geliştirilmesinde temeldir.
Örneğin Fransa, daha uzun yaşayan bir nüfus sorunuyla ve bunun sonucunda güvenlik sosyal sistemi ve sağlık sistemi üzerindeki baskıyla boğuşuyor.
Fransa’nın bu zorlanmayı sürdürmesi için bu yıl ayrılma yaşını genişletmeyi ve bireyleri daha uzun süre çalışmayı teşvik etmeyi amaçlayan bir dizi reformu kabul etti. Karar günü protestolara yol açtı.
Ancak Fransa, yaşlanan nüfusla mücadele eden tek ülke değil ve Fransızlar en uzun süre yaşayanlar bile değil. Tüm Avrupa’da yaşam sınırının metriği onlarca yıldır yukarı doğru bir izleme izliyor.
