Tatar’ın gerçekçi atılımı
Ulusal davamız Kıbrıs konusunda KKTC’nin ve Türkiye’nin yürüttüğü ortak siyaset, 2020 Kasım ayından itibaren Kıbrıs müzakere sürecindeki olguları ve adadaki gerçekleri dikkate alan bir istikamete yönelmiştir.
KKTC Cumhurbaşkanı Ersin Tatar, cumhurbaşkanlığı seçimi (11-18 Ekim 2020) için yayımladığı bildirgede ve seçim kampanyası boyunca yaptığı konuşmalarda Kıbrıs uyuşmazlığına tahlil arayışında “BM yerinde BM parametrelerine göre federal tahlil arayışına son vereceğini, adada hala var olan iki bağımsız ve hâkim devletin hâkim eşitlik temelinde yapacakları müzakere sonunda ortaya çıkacak ve iki devletin hükümran eşitlik temelinde işbirliğine dayanacak” tahlil hali gayesi doğrultusunda siyaset izleyeceğini halkına vaat etmiş ve dünyaya ilan etmiştir.
Seçimleri bu ana platform üzerinde kazanmıştır. Görevine resmen başladıktan sonra da KKTC’nin siyasetinin bu yönde olacağını tekrar tekrar tabir etmeyi sürdürmüştür.
TÜRKİYE TAM TAKVİYE VERİYOR
KKTC’nin açıklanan bu tahlil yaklaşımına başta Cumhurbaşkanı Erdoğan olmak üzere ilgili devlet ricalimiz, CHP Genel Lideri Kılıçdaroğlu, MHP Genel Lideri Bahçeli, İYİ Parti Genel Lideri Akşener “ulusal dava” vurgularıyla ve açık tabirlerle kesin dayanak vermiştir. Kıbrıs konusunun Türkiye için “milli” vasfı böylece bir kez daha ortaya konulmuştur.
MGK’den kararlılık bildirileri
MGK’nin 30 Mart ve 2 Haziran 2021 toplantılarından sonra yapılan açıklamalarla KKTC’nin “hâkim eşitlik temelinde iki devletli çözüm” konumunun Türkiye’de devlet siyaseti olarak benimsenip desteklendiği gösterilmiştir.
Cenevre’de Çavuşoğlu Tatar’a art çıkıyor
27-30 Nisan 2021’de Cenevre’de cereyan eden gayri resmi 5+1 (KKTC, GKRY, Türkiye, Yunanistan, İngiltere + BMGS Guterres) toplantıda Cumhurbaşkanı Tatar KKTC’nin yeni Kıbrıs siyasetinin temellerini muhataplarına ve dünyaya BM tabanında de açıklamıştır.
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu toplantıda KKTC’nin hükümran eşitlik önerisine Türkiye’nin “tam takviye verdiğini” belirtmiştir.
AKSİYON, SÖYLEMLE DESTEKLENMELİ
Öncelikle, KKTC’nin 1964’ten itibaren BM’de ve daha sonraki yıllarda Kıbrıs uyuşmazlığı ve bu uyuşmazlığın tahlil yöntemi ve hali hakkında yapılmış olan değerlendirmelere, oluşturulmuş bulunan siyasi ve diplomatik anlayışlara, unsurlara ve parametrelere göre BM ve AB ile sürdüregeldiği bağ, temas ve görüşmelerini ve uyuşmazlığa tahlil arayışını, çeşitli uygulamaları gecikmeksizin durdurması gerekir.
Zira bu “anlayışlar, prensipler, parametreler”, 16 Ağustos 1960’ta kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti’nin, 1960 Anayasası’na göre varlığını sürdürdüğü, anayasaya alışılmamış olarak yalnızca Rumlardan oluşan bir hükümetin Kıbrıs Türk halkını da temsil ettiği varsayımlarının mahsulüdür.
ATILMASI GEREKEN ADIMLAR
1)Toplumlararası görüşmeler sürecinin sona erdirilmesi.
Bu yöndeki karar, BM GenelKurulu ve BM Güvenlik Kurulu resmi dokümanı olarak Türkiye aracılığıylayayımlattırılarak BM’nin bütün üyelerinin bilgisine getirilebilir. Bu hareketin, hem KKTC’nin yeni siyasetine karşı olan çevreler hem KKTC’ye art çıkma potansiyeli taşıyan dostlarımız nezdinde inandırıcılığımızı artıracağını düşünüyorum.
KKTC’nin adadaki gerçekler ve müzakere sürecinde yaşanmış başarısızlıkların ışığında gerçeklere dayalı tahlil arayışını sürdüreceğinin, “hükümran eşitlik temelinde iki devletli çözüm” formülünün de tahlili mümkün kılma gayesine matuf bulunduğunun belirtilmesinin yararlı olacağı fikrindeyim.
2) BMGS ile ve/veya temsilcileriyle 367 sayılı Güvenlik Kurulu kararından kaynaklanan iyi niyet görevi çerçevesinde ve müzakere sürecine ait yazılı ve/veya sözlü emasların, fikir alışbilgişinin durdurulması.
Örneğin tahlile yönelik sonuç odaklı manalı müzakerelere mutabakata dayalı (consensus) başlangıç noktası oluşturulabilmesi maksadıyla iki tarafın yaptığı işlere dair kurulun 28 Temmuz 2020 tarihli ve 2537 sayılı kararına göre BMGS’ye güncelleme raporu verilmesinden vazgeçilmelidir.
3) Kıbrıs’taki BM Barış Gücü’nün (UNFICYP) görevinin KKTC’nin ülke sonları içinde sona erdirilmesi.
UNFICYP, BM Güvenlik Konseyi’nin 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası’na karşıt olarak yalnızca Rum bakanlardan oluşan bir heyeti Kıbrıs Cumhuriyeti’nin hükümeti sayan ve UNFICYP’nin kurulmasını bu gayrimeşru hükümetin isteğina bağlayan 4 Mart 1964 tarihli ve 186 sayılı kararının 4. işlem paragrafına göre kurulmuştur.
UNFICYP hakkında Kıbrıs Türk tarafı ile de statü mutabakatı yapılması gerektiğine dair KKTC’nin ve Türkiye’nin BM nezdindeki teşebbüsleri bu vakte kadar kabul görmemiştir. Bu durum, BM’nin barışı müdafaa faaliyetlerinde gözetilmesi gereken eşitlik ve tarafsızlık prensiplerinin de ihlalini teşkil etmektedir.
2021 Temmuz ayı sonunda BMGüvenlik Kurulu UNFICYP’nin görev süresini 107. kez olarak uzatmakiçin toplanacak ve karar alacaktır. KKTC “hâkim eşitlik temelinde iki devletli çözüm” atılımında ciddikararlı olduğunu kanıtlamak içinbu kez UNFICYP’nin KKTC topraklarındaki konuşlanmasına ve faaliyetlerine son verdiğini ilan etmesi gerektiğini düşünmekteyim.
4) Taşınmaz Mal Komisyonu’nun (TMK) lağvedilmesi.
KKTC’deki TMK yasal görev süresi 2021 sonunda dolunca lağvedilmelidir. Zira TMK AİHM’nin Türkiye’yi “Kıbrıs’ta” “işgalci”, “davalı-sanık” ve TMK’yi de Türkiye’nin yargı sisteminin bir “alt organı” kabul eden kararına göre kurulmuştur. TMK, AİHM’nin Türkiye’yi Kıbrıs’ta Rumlara tazminat ödemeye mahkûm eden zihniyetinin eseridir.
AİHM’nin KKTC’yi yok kararında kabul eden anlayışına dayalı kararların eseri olan TMK, KKTC’nin açıkladığı ve Türkiye’nin kesin dayanak verdiği “hükümran eşitlik temelinde iki devletli çözüm” teziyle uyuşmaz. Bu KKTC’nin varlığını inkâr demektir.
5) KKTC’nin, AB’nin nakdî ve siyasi, BM teşvikiyle ve takviyesiyle adada kurulan ve faaliyet gösteren “iki toplumlu komitelerden” çekilmesi.
Adada Kıbrıs Cumhuriyeti’nin temelinde ve çatısı altında iki toplumlu tekrar birleşme, aslında Rum tarafının emeli ve amacıdır.
Kıbrıs’ta AB’nin maddi ve siyasi takviyesiyle ve BM’nin de faal teşvikleriyle günlük hayatın esas faaliyet alanlarıyla ilgili olarak kurulmuş bulunan “iki toplumlu teknik komiteler” de birebir amaca hizmet etmektedir.
6) “Yeşil Çizgi Tüzüğü”, “DışTicaret Tüzüğü”, “Mali Yardım Tüzüğü” üzere evrakların reddedilmesi, yapılan uygulamaların sona erdirilmesi.
Bu dokümanlar, birebir vakitte, AB’nin Kıbrıs Türk halkına sözde Kıbrıs Cumhuriyeti’nin bağımsız ve hükümran varlığı argümanını fiilen ve hukuken kabul ettirme vasıtalarıdır. Çünküsöz konusu dokümanlarda öngörülen yardımlar AB tarafından direkt KKTC makamlarına değil, “Kıbrıs Cumhuriyeti hükümeti” vasıtasıyla ulaştırılmaktadır.
Ziya Paşa’nın kültür hafızamıza yerleşmiş olan “Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz” dizesinin Kıbrıs siyasetimizde söylemimize uygun aksiyon yapılmasının öneminin en veciz izahında da yardımcı olacağı kuşkusuzdur.
7. Kelamda dediğimiz “Kıbrıs Cumhuriyeti” pasaportlarının terk edilmesi.
KKTC vatandaşları içinde Kıbrıs devletinin pasaportuna sahip olanların, Kıbrıs Rum başkanların KKTC vatandaşlarına “benim vatandaşlarım” olarak hitap etmesine imkân bırakmamak ve aslında KKTC’nin yeni tahlil siyaseti ile uygulamada zıt düşmemek için tıpkı vakitte geçmişte “terörist başının” cebine de konulmuş olan bu kirli pasaportları yırtıp atmaları hassasiyetini, dirayeti, fedakârlık ve vatanseverliği göstereceklerine inanmaktayım.
TUGAY ULUÇEVİK
EMEKLİ BÜYÜKELÇİ
Cumhuriyet