Kocaeli’nin Gölcük ilçesinde yaşayan 68 yaşındaki Vahdettin Er, 2000 yılında kaybolan oğlu Serkan Er’i bulabilmek için arayışları aralıksız sürdürüyor.
O periyot 15 yaşında olan Serkan’ın kaybolmasından kendisini sorumlu tutan Er, ortadan geçen süreçte hem işini kaybetmesine hem de eşiyle boşanmasına karşın oğlunu aramaktan vazgeçmedi.
Oğlunun fotoğrafını ilçenin çeşitli yerlerine yapıştırarak deva arayan Vahdettin Er, Serkan’ı gören ya da tanıyan şahısların kendisine ulaşmasını istedi.
“KAYBOLDUKTAN 2 GÜN SONRA TELEFON AÇTI”
Kaybolmadan evvel oğluna internet kafeye gittiği için tokat attığını anlatan Vahdettin Er, “Benim çocuğumun kaybolduğu yıllarda ben okuldan bir hafta müsaade almıştım ona. Annesi hasta olduğu için onu hastaneye yatıracaktık. Oğlumu sabah çarşıya gönderdim. O devirlerde köfte ekmek tezgahımız vardı. Sabah saat 07.00’de tezgahı açtı. Çarşıya gelip, onu arayınca bulamadım. Daha sonra internet kafede buldum. Gerisinden dokununca kalktı, dışarı çıktı. Ben de çenesine bir tane vurdum. Materyalleri alması için para verdim. Sonra da ‘Eve git’ dedim. Meskene gitmemiş. Okula gitmiş. Arkadaşları saat 15.00’te benden köfte almaya geldi. Ben onlara, ‘Serkan’ı gördünüz mü?’ diye sorunca, bana ‘Serkan’ın eve gideceği biçiminde kimi şeyler söyledi’ dediler. Ben de korkup tezgahı kapattım ve bunun peşine düştüm. Lakin bulamadım. Kaybolduktan 2 gün sonra bir telefon açtı. ‘Baba, nasılsın?’ deyip kapadı. Bir daha da sesini duyamadım. Kaybolduktan sonraki sabah öğretmenleri İzmit’ten gelirken, Seymen’de durakta görmüşler. Onlara, ‘Annem hastanede yatıyor. Onu görmeye gidiyorum’ demiş. Bir daha da gören olmamış. Öğretmen okula gelince öbür öğrenciler Serkan’ın kayıp olduğunu söylemişler. O da, ‘Eyvah’ demiş lakin iş işten geçti. Şayet Serkan’ı gören, bilen, tanıyan varsa, Allah isteği için bize bir haber versin.” dedi.
“ONUNLA YATIP, ONUNLA KALKIYORUM”
Oğlunu bulmak için tüm varlığını sattığını söyleyen Vahdettin Er, “Ben oğlumu 21 yıldır arıyorum. Bir haber çıkaramadım. Elimde, avucumda ne varsa döktüm. Şu anda perişan bir durumdayım. Param olsa bir o kadar daha dökerdim. Kâfi ki oğlumdan en ufak bir haber çıkarayım. 21 yıl geçmesine karşın hala acım taze. Onunla yatıp, onunla kalkıyorum. Bugün perişan bir haldeyim. Ben oğlumu aramaktan vazgeçmedim, geçmeyeceğim. Elimde neyim var, neyim yoksa onun yoluna döktüm ve dökeceğim. Bugün içim yanıyor. Her sabah kalktığımda kahroluyorum. Ne olursunuz, bilen, gören varsa bir haber versin. Bu acıyla artık yaşayamıyorum. Ben KOAH hastasıyım. Lütfen bize yardımcı olun.” diye konuştu.
Ensonhaber
Yorumlar kapalı.