Konya’nın Meram ilçesine bağlı Hatunsaray Mahallesi’nde işlettiği kahvehaneyi sabahın erken saatlerinde açan 70 yaşındaki Süleyman Yeğin, 55 yıldır çıkarmadığı kravatıyla müşterilerini karşılıyor.
İşine gösterdiği hürmet ve titizliğiyle mahallelinin sevgisini kazanan Yeğin, parası olmayan müşterilerine ise veresiye yazmak yerine ikramda bulunuyor.
TERZİLİĞE 13 YAŞINDA BAŞLADI
Çocuk yaşında atıldığı iş hayatının zorluklarıyla olgunlaştığını belirten Yeğin, mahallede 13 yaşındayken terzilik yapmaya başladığını, o yıllarda elektrik olmadığı için ayaklı dikiş makinesi ve kömürlü ütüyle işini yürüttüğünü anlattı.
Askerden geldikten sonra işine devam ettiğini tabir eden Yeğin, “Mahalleden ayrılıp Konya’daki Eski Kunduracılar Sanayi’nde dükkan açtım. Evlendikten sonra dükkanın değerini bilemedik. Yazımızda varmış, 26 yaşında Fransa’ya çalışmaya gittim. Bir müddet sonra da hanımı pancar tarlasından alıp onu da Fransa’ya götürdüm.” diye konuştu.
İKİNCİ VATANI FRANSA OLDU
Yeğin, mesleği gereği Paris’te bir konfeksiyoncunun yanında işe başladığını söyledi.
Üç çocuğunun da orada dünyaya geldiğini belirten Yeğin, “Fransa’da 42 sene terzilik yaptım. Üç çocuğumu da orada evlendirip, 67 yaşında emekli olduktan sonra memleketime geri döndüm. Burada bir kahvehane açtım. Yaklaşık 3 sene çalıştırdıktan sonra satmaya karar verdim lakin çalıştıracak birini bulamayınca 5 yıldır kendim çalıştırmaya devam ediyorum. Artık torunlarım var, bir de bu kahvehanem. Öbür da ne malım var ne mülküm.” sözlerini kullandı.
BAKKALA BİLE KRAVATLA GİDİYOR
Yeğin, yıllarca terzilik yaptığı için giyim kuşamına bu yaşında bile dikkat ettiğini aktardı.
Kahvehaneye gelen mahallelinin, kendisini bu halde görünce daha kibar davrandığını lisana getiren Yeğin, şunları kaydetti:
“Beni kadro elbiseli kravatlı gören müşterilerden kimileri şad oluyor, kimileri şaşırıyor. Bakkala ekmek almaya giderken bile ceketim olmasa dahi kravatımı takarım. Yazın yüksek sıcaklıkta bile daralma hissetmeden çalışırım. Yaklaşık 55 yıldır bu alışkanlığım devam ediyor. Yalnızca meskende çıkartırım. Her elbisemin kendine ilişkin kravatı var. Sabah kalkınca traşımı olur, kravatımı takar 06.00’da dükkanı açar, 07.00’de servise hazır hale getiririm. Mahalleli de bu halde alıştı.”
“VERESİYE YAZMAZ, BENDEN OLSUN DER”
Mahalle kahvehanesinin müdavimlerinden Osman Işık ise “amcamız” diye hitap ettiği Yeğin’in işine gösterdiği ihtimamdan şad olduklarını tabir etti.
Yeğin’in, müşterilerini yaz kış kadro elbise ve kravatıyla karşıladığını lisana getiren Işık, “Süleyman amca çok kibar bir insan. Müşterilerini her vakit güleryüzle karşılar. Katiyetle veresiye yazmaz. Parası olmayan mahalleliye ‘benden olsun’ deyip gönüllerini güzel fiyat.” dedi.
Ensonhaber
