Manisa’nın Saruhanlı, Salihli ve Gölmarmara ilçeleri ortasında bulunan, suları neredeyse büsbütün çekilen Göl Marmara’nın dramını yazmak istedim bugün…
Bu güzelim göl Ege Bölgesi’nde yer almakta ve Gediz Havzası içerisinde bulunan ziraî rezervuar niteliği kazanan bir tabiat olağanüstüsü.
Göl, 2002 yılında sulak alan kategorisinde yer almış, 2017 yılında Ulusal Değere Haiz Sulak Alan olarak tescillenmiş.
Birçok canlıya konut sahipliği yapan göl, 2 binin üzerinde bireye tarım ve balıkçılık alanında kaynak oluşturmakta.
Lakin ülkemizdeki başka sulak alanlar üzere Göl Marmara’da kuruyarak küçülmeye başladı.
Bilhassa 2011-2018 yılları ortasında göl alanında yüzde 38 oranda küçülme yaşandı.
2021 Türkiyesi ise Göl Marmara için felaketti.
Tahminen 10 santimetre su var gölde şu an.
Kayıklar göle batmış durumda.
Sıcaklıklara bağlı süratli buharlaşma ve kaçak su kullanımı nedeniyle göl şu an bitme noktasında.
O denli bir göl ki hem balıkçılık hem de 3 ilçeye bağlı 40 mahallenin ziraî sulamada faydalandığı bir yer.
Manyas Kuş Cenneti kadar bedelli Göl Marmara…
Neden mi?
Manyas Gölü üzere binlerce kuşa konut sahipliği yapıyor zira.
Ya artık?
Şu an gölde ne bir kuş ne de bir canlı var.
Hem üreticilerimiz hem de geçimini bu işle sağlayan balıkçılarımız için bu gölün kurumaması gerekiyor.
Bakın! İnsan faaliyetleri nedeniyle meydana gelen global iklim değişikliğinin sonucu ortaya çıkan kuraklığa ek olarak, çok su kullanımı ve anlamsız müdahaleler kuruttu bu gölü.
Zati ülkemizde son 60 yılda kuraklığın, çok su kullanımının ve ekosisteme yapılan müdahalelerin sonucunda 60’a yakın göl kurudu.
Kuruyan göllerin toplam alanı Van Gölü’nün 3 katı büyüklüğüne yakın!
Kimileri mevsimsel olarak tekrar su ile buluşsa da sürdürülebilir olmadığı için artık göl sayılmıyor artık.
Birden fazla gölün sahip olduğu canlı çeşitliliği neredeyse ortadan kalkmış vaziyette.
Maalesef ki bu göllerden kimileri etrafında yaşayanlar nedeniyle kurutulmuş, kimi açılan drenaj kanalları kimi de çok yer altı suyu kullanımından kaynaklı bu hale gelmiş.
Veya da kendisini besleyen akarsular üzerine yapılan barajlar yüzünden gereğince su alamadığı için kurumuş.
Görüyorsunuz değil mi?
Hepsinin ortak yanı ise insan!
Yapmayın, etmeyin!
Hepimiz bu dünyada konuğuz.
Bir gün üzerinde yaşamakta olduğumuz, içerisinde milyonlarca hoşluğu barındıran ismi dünya olan bu yerle bir daha buluşmamak üzere vedalaşacağız.
Gelecek kuşaklara yapabileceğimiz en büyük hizmet ise ismi dünya olan bu yeri en iyi formda bırakmak.
Unutmayalım!
Biz doğayı korursak, tabiat da bizi korur!
Cumhuriyet